Skip to main content
Хто атрымае Шэнгенскую візу? Вынікі конкурса эсэ
снеж 09

Хто атрымае Шэнгенскую візу? Вынікі конкурса эсэ

15 траўня завяршыўся конкурс эсэ, арганізаваны грамадзянскай ініцыятывай «Без візы!» сумесна з парталам TUT.BY. Удзельнікам было прапанавана падзяліцца сваімі гісторыямі, звязанымі з праблемамі атрымання віз і перасячэння мяжы, а таксама ідэямі, што маглі б спрасціць жыццё людзей, падзеленых візавымі перашкодамі. На конкурс было пададзена 82 творы.

«Конкурс выйшаў надзвычайны. Мы атрымалі шмат сапраўдных споведзей, гісторый візавага пытання, – каментуе сябра журы конкурса культуролаг Максім Жбанкоў. – Мяне здзівіла, што рэчы, пра якія пісалі ўдзельнікі конкурса, моцна ўплываюць на нашае жыццё ў самых розных вымярэннях: тут ёсць і праблемы пабудовы асабістых адносін, і пытанні адукацыі, межкультурнай камунікацыі, развіцця навуковых даследаванняў. Ёсць вельмі драматычныя расповеды людзей, якія вымушаны звяртацца за мяжу па дапамогу, і з розных прычын не могуць зрабіць гэтага своечасова».

З 82 пададзеных на конкурс эсэ, аповедаў і вершаў журы ў складзе ўзгаданага вышэй Максіма Жбанкова, рэдактара навінаў партала TUT.BY  Кастуся Лашкевіча і спецыяльнага карэспандэнта «Еўрапейскага радыё для Беларусі» Андрэя Елісеева, адабрала шэсць найбольш цікавых твораў.

Аўтарам найлепшага тэксту быў прызнаны мінчук Алег БАБЕЦ. Пераможца конкурсу атрымае магчымасць наведаць адну з краін Шэнгенскай зоны.

На думку журы, Алег Бабец «шчыра і поўна паспавёў сваю гісторыю, аб’яднаўшы яе з агульным пытаннем пра сэнс і мэту абмежаванняў, якія звязаны з выездам за мяжу». «Яго тэкст атрымаўся кранальным і драматычным адначасова. Менавіта таму мы вырашылі, што гэты чалавек заслугоўвае нашай падтрымкі», – лічыць Максім Жбанкоў.

«Не менш важна, што чалавек закрануў вельмі важную, сацыяльна значную праблему, пра якую большасць проста не задумваецца», – дадаў Кастусь Лашкевіч.

Сябры журы адзначаюць, што ў конкурсе спаборнічала немала яркіх, арыгінальных твораў, аўтарства якіх належыць беларусам розных узростаў і прафесій.

«Гэта турысты, тыя, хто шукае новых уражанняў, хто хоча адкрыць для сябе Еўропу. Гэта навукоўцы, якія спрабуюуь выехаць на якую-небудзь стажыроўку  альбо кангрэс. Бізнесоўцы, у каторых таксама свае праблемы. Студэнты, якія імкнуцца развіваць сябе як спецыялісты. Сярод аўтараў – шмат людзей актыўных, з адкрытымі поглядамі. Па сваёй сутнасці яны ўжо і ёсць еўрапейцы, – каментуе Максім Жбанкоў. – Кажуць, для таго, каб адбыліся змены, трэба адкрыць Еўропу службоўцам. Але я думаю, наадварот: каб адбыліся нейкія пераўтварэнні, трэба адкрыць Еўропу беларусам».

«Так прынізліва – адчуваць сябе свіной катлетай, якая падчас транспартыроўкі за мяжу падлягае санітарнаму кантролю», – піша ў сваім эсэ Вераніка Абрамава.

«Адмена візавых абмежаванняў для беларусаў хаця б на шэсць месяцаў зробіць для дэмакратызацыі нашай краіны больш, чым агулам узятыя слуханні і рэзалюцыі па Беларусі, прынятыя еўрапейскімі структурамі. Еўропу чуе той, хто яе бачыў», – адзначае яшчэ адзін лаўрэат Дзмітры Няфёдаў.

Лепшыя “антывізавыя” эсэ